برآورد تابع تقاضای بیمۀ حوادث (مطالعۀ موردی: شرکت بیمۀ ایران)

در این مقاله، به منظور شناسایی عوامل مؤثر بر تقاضای بیمۀ حوادث در ایران، از مدلهای مبتنی بر داده‌های پانلی استفاده شده است. سپس مدل موردنظر با استفاده از اطلاعات مربوط به استانهای کشور طی دورۀ 1383-1388برآورد شده است. نتایج آزمون هاسمن و آزمون چاو، سازگاربودن برآورد‌های مبتنی بر مدل رگرسیونی اثرات ثابت را تأیید می‌کند. نتایج تحقیق نشان می‌دهد که مهم‌ترین عوامل تعیین‌کنندۀ تقاضا برای بیمۀ حوادث در ایران، جمعیت، مقدار خسارتهای پرداختی، و درآمد هستند. براساس نتایج به دست آمده، کشش تقاضای بیمۀ حوادث نسبت به درآمد، 32/0 برآورد شده است که نشان می‌دهد این محصول در ایران کالایی ضروری است. همچنین کشش تابع تقاضا نسبت به مقدار خسارتهای پرداختی و جمعیت به‌ترتیب 127/0 و 42/11 محاسبه شده است که بر بی‌کشش‌بودن تقاضا نسبت به خسارتهای پرداختی و باکشش‌بودن نسبت به جمعیت دلالت دارد. از دیگر نتایج تحقیق، معنی‌دار نبودن اثر نرخ تورم بر تابع تقاضای بیمۀ حوادث است.